Popioły

„Popioły” to obraz, w którym surowe, pionowe kreski przywodzą na myśl wyniszczony las lub wypalone pnie drzew. Dominują tu chłodne szarości i grafity, skontrastowane z rdzawo-czerwonymi pasami ziemi, wzmacniając wrażenie dopiero co przygaszonego żaru. Faktura farby jest gęsta i wyrazista, jakby sama materia płótna nosiła ślady ognia i spopielenia. Przy dolnej krawędzi pojawia się jaśniejsza przestrzeń, bieląca się niczym warstwa popiołu lub warstwa śniegu, jednocześnie wprowadzając element ciszy i spokoju. Całość można odczytywać jako zapis silnego kontrastu między destrukcją a nadzieją na odrodzenie w bezkresnej, chłodnej pustce.